Waarom we ons zo snel geraakt voelen (en hoe we anders kunnen reageren)
Ken je dat?
Je partner zegt: “Zet jij de vuilniszak even buiten?”
Wat hij bedoelt is waarschijnlijk gewoon: “Kun jij dat klusje even doen?”
Maar wat jij hóórt is: “Jij bent lui, jij doet nooit iets in huis.”
Je partner zegt: “Zet jij de vuilniszak even buiten?”
Wat hij bedoelt is waarschijnlijk gewoon: “Kun jij dat klusje even doen?”
Maar wat jij hóórt is: “Jij bent lui, jij doet nooit iets in huis.”
En nog voor je er erg in hebt, flap je er boos uit: “Doe het zelf!”
Een simpele vraag, en toch lijkt het alsof er een hele aanval op je afgevuurd werd. Herkenbaar? Je bent niet alleen.
Ons brein vult de gaten in
De meeste opmerkingen die we krijgen, zijn neutraal of praktisch bedoeld. Maar ons brein is een kei in invullen en interpreteren. Vaak doen we dat op basis van oude ervaringen, trauma's of onzekerheden.
Een paar voorbeelden:
- Je puberdochter zegt: “Mama, jij snapt er niks van.”
Jij hoort: “Ik ben een slechte moeder, ik ben ouderwets.”
Je reageert fel: “Nou, als jij het dan allemaal zo goed weet…” - Een collega zegt: “Misschien kunnen we dit de volgende keer anders aanpakken.”
Jij hoort: “Ik heb het niet goed gedaan.”
Je schiet in de verdediging: “Alsof jij het altijd zo geweldig doet.” - Een vriendin zegt: “Leuk dat je er dit keer bij bent.”
Jij hoort: “Je was er vorige keer niet en dat nam ik je kwalijk.”
Je trekt je terug: “Misschien ben ik hier niet welkom.”
Zie je het patroon?
We reageren vaak niet op wat er écht gezegd is of wat er écht bedoeld wordt, maar op wat we dénken dat de ander bedoelt.
We reageren vaak niet op wat er écht gezegd is of wat er écht bedoeld wordt, maar op wat we dénken dat de ander bedoelt.
Oude pijn die meespeelt
Die verkeerde interpretaties komen niet uit de lucht vallen. Ze worden meestal aangewakkerd door oude ervaringen:
- Vroeger vaak kritiek gekregen? Dan hoor je sneller afwijzing.
- Als kind gepest? Dan hoor je sneller dat je er niet bij hoort.
- Vaak het gevoel gehad dat je nooit goed genoeg was? Dan klinkt bijna elke opmerking als kritiek.
Het is alsof er een rode knop in je binnenste zit. Eén verkeerde toon – klik – en je hele systeem schiet in alarm.
En wat als de ánder jou verkeerd begrijpt?
Het werkt natuurlijk ook andersom. Misschien herken je dit:
- Jij zegt tegen een collega: “Dat verslag was snel klaar, goed gedaan.”
Zij hoort: “Je hebt er met de pet naar gegooid.” - Jij zegt tegen je dochter: “Ga je dat jurkje aandoen?” gewoon nieuwsgierig bedoeld.
Zij hoort: “Dat staat je niet, je ziet er niet uit.”
Voor je het weet, reageert de ander kortaf of gekwetst.
Net als jij soms, reageert ook de ander niet op jouw woorden, maar op hun eigen interpretatie ervan.
Net als jij soms, reageert ook de ander niet op jouw woorden, maar op hun eigen interpretatie ervan.
Wat kan je dan doen?
- Blijf rustig. Herinner jezelf eraan: “Dit gaat niet over mij, dit raakt iets bij de ander.”
- Vraag door. “Wat hoorde je precies in mijn woorden? Wat denk je dat ik bedoelde?”
- Herformuleer je intentie. “Ik wilde juist zeggen dat ik blij was dat je er vandaag bij bent.”
- Geef ruimte. Soms heeft de ander even tijd nodig om te zakken.
Hoe doorbreek je dit patroon?
Of jij nu degene bent die zich geraakt voelt, of de ander jou verkeerd begrijpt, het begint bij bewustzijn.
Een paar gouden stappen:
- Pauzeer. Adem voor je reageert.
- Check de feiten. Wat is er letterlijk gezegd? Wat vul ik zelf in?
- Vraag het na. “Bedoelde je dat zo, of hoor ik dat verkeerd?”
- Kies voor mildheid. Naar jezelf én naar de ander.
Oefening om mee te nemen
Denk eens terug aan een moment van de voorbije week:
- Wat werd er letterlijk gezegd?
- Wat maakte jij (of de ander) ervan in je hoofd?
- Welke reactie volgde daarop?
Vaak merk je dan: de pijn zat niet in de woorden, maar in de interpretatie.
Tot slot:
Woorden hebben macht, maar het zijn vaak onze eigen invullingen die de echte pijn veroorzaken. Hoe meer je dit gaat zien, hoe meer vrijheid je krijgt. Vrijheid om lichter te reageren. Vrijheid om je niet meer aangevallen te voelen. En vrijheid om met zachtheid naar jezelf én de ander te kijken.
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
Kritiek: breekt het je af of helpt het je groeien?
“Kritiek.”
Alleen al het woord kan je buik doen samenknijpen. Want eerlijk: wie vindt het nu leuk om kritiek te krijgen? Toch is er een wereld van verschil. Sommige kritiek kan je vleugels geven, andere kritiek kan je leeg en onzeker achterlaten.
Alleen al het woord kan je buik doen samenknijpen. Want eerlijk: wie vindt het nu leuk om kritiek te krijgen? Toch is er een wereld van verschil. Sommige kritiek kan je vleugels geven, andere kritiek kan je leeg en onzeker achterlaten.
Als je dat verschil leert zien én ermee om leert gaan, voel je je zoveel vrijer.
Opbouwende kritiek: een kans om te groeien
Opbouwende kritiek komt meestal uit betrokkenheid en liefde. Het is bedoeld om je te helpen beter te worden in wat je doet of om samen sterker te staan.
Voorbeelden die je misschien herkent:
- Je vriendin zegt: “Misschien kun je de oven iets lager zetten, dan blijft je zuurdesembrood luchtiger.”
- Je collega zegt: “Je presentatie was duidelijk, maar misschien helpt het als je volgende keer iets trager spreekt.”
- Je partner zegt: “Ik zou het fijn vinden als we de financiën wat vaker samen bekijken, zou je dat willen doen?”
Je voelt dat er respect of zorg onder zit. Het kan even prikken, maar ergens hoor je: dit is bedoeld om mij te helpen groeien.
Afbrekende kritiek: een steek onder water
Afbrekende kritiek doet iets heel anders. Het voelt als een aanval, een neerwaartse tik. Vaak komt het niet voort uit liefde, maar uit frustratie, jaloezie of onmacht bij de ander.
Misschien herken je dit:
- Je schoonmoeder zegt: “Jij hebt ook nooit tijd om eens normaal te koken.”
- Je puber gooit eruit: “Wat weet jij daar nu van, jij bent oud!”
- Je collega sist: “Typisch, jij vergeet ook altijd wat.”
- Je partner zegt: “Je overdrijft weer, zoals altijd.”
Na zulke woorden voel je je niet gezien, maar kleiner en onzeker. En tóch heeft het meestal weinig met jou te maken. De vraag die helpt is: “Wat heeft die persoon meegemaakt dat hij of zij zo reageert?” Vaak zit er pijn, stress of onverwerkt verdriet achter.
Hoe herken je het verschil?
👉 De intentie
- Opbouwend: bedoeld om jou te laten groeien.
- Afbrekend: bedoeld om jou te kleineren of frustratie te spuien.
👉 De toon
- Opbouwend: concreet, respectvol, zacht.
- Afbrekend: bits, generaliserend, soms sarcastisch.
👉 Het effect
- Opbouwend: je voelt je geraakt, maar ook gemotiveerd.
- Afbrekend: je voelt je leeg, gekwetst of waardeloos.
Het verhaal van het geschenk
Er wordt een prachtig verhaal verteld over een wijze vrouw in een dorp. Mensen kwamen naar haar toe voor raad.
Op een dag kwam er een man, vol boosheid. Hij schold haar uit, maakte haar belachelijk en probeerde haar uit haar tent te lokken.
De vrouw bleef rustig glimlachen.
De man werd nóg bozer: “Waarom zeg je niks terug? Waarom verdedig je jezelf niet?!”
De man werd nóg bozer: “Waarom zeg je niks terug? Waarom verdedig je jezelf niet?!”
Toen vroeg de vrouw zacht:
“Als ik jou een geschenk zou aanbieden, en jij neemt het niet aan… van wie is dat geschenk dan?”
“Als ik jou een geschenk zou aanbieden, en jij neemt het niet aan… van wie is dat geschenk dan?”
De man keek verbaasd: “Nou… dan blijft het van jou natuurlijk.”
De vrouw knikte:
“Precies. Zo is het ook met jouw woede en beledigingen. Jij biedt ze mij aan, maar ik neem ze niet aan. Ze blijven dus van jou.”
“Precies. Zo is het ook met jouw woede en beledigingen. Jij biedt ze mij aan, maar ik neem ze niet aan. Ze blijven dus van jou.”
🌱 En dat is precies wat jij ook mag doen. Afbrekende kritiek hoeft niet jouw last te worden. Het is geen geschenk dat je moet aannemen. Het mag rustig bij de afzender blijven.
Wat doe je ermee?
✨ Bij opbouwende kritiek
- Zet je trots even aan de kant 😉
- Vraag: “Hoe bedoel je dat precies?” – vaak zit er een waardevolle tip in.
- Neem mee wat jou helpt groeien.
✨ Bij afbrekende kritiek
- Vraag je af: “Wil ik dit geschenk aannemen?”
- Herinner jezelf: dit zegt meer over de ander dan over mij.
- Geef het desnoods terug met woorden: “Dank je, maar dit helpt me niet.”
- Of laat het gewoon liggen.
Een kleine oefening
Kijk eens terug op de afgelopen week:
- Kreeg je een opmerking die je raakte?
- Was het opbouwende of afbrekende kritiek?
- Hoe voelde je dat verschil in je lichaam?
- Wat deed je ermee?
Door dit bewust te onderzoeken, word je beter in filteren. Je kiest zelf wat je binnenlaat – en wat je terugstuurt.
Tot slot:
Kritiek hoeft je niet te breken. Opbouwende kritiek kan je vleugels geven, afbrekende kritiek mag je rustig terug bij de afzender laten. Jij bent de bewaker van je eigen hart.
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
De boer en de bamboeboom : een verhaal over geduld en vertrouwen
Er was eens een boer die een bijzonder soort bamboe wilde planten. Hij had gehoord dat het een sterke, sierlijke boom werd die meters hoog kon groeien, en hij voelde diep vanbinnen dat dit precies was wat hij op zijn land wilde hebben.
Met zorg nam hij de kleine, delicate zaadjes in zijn handen. Ze waren fragiel en leken bijna te kwetsbaar om in de aarde te stoppen. Maar hij voelde vertrouwen. Hij plantte ze zorgvuldig in het zachte, donkere zand van zijn veld en maakte de grond vochtig, alsof hij een pasgeboren kindje verzorgde.
Elke ochtend stond hij op met het eerste ochtendlicht en liep naar zijn veld. Hij voelde de dauw op zijn gezicht, rook de frisse geur van de aarde en greep naar zijn gieter. Hij gaf water, verwijderde onkruid en sprak zachtjes tegen de grond. “Ik weet dat jullie daar beneden groeien, ik voel jullie kracht, ook al kan ik het nog niet zien.”
Dagen werden weken, weken werden maanden, maanden werden jaren. Het dorp begon te fluisteren over de boer die zo ijverig was voor iets dat nooit leek te komen. “Is hij gek geworden?”, "Waar is die boer toch mee bezig, snapt hij niet dat die zaden niet meer gaan ontkiemen?", "Waarom blijft hij zijn tijd verspillen?" vroegen de buren. Maar de boer glimlachte alleen en bleef zijn werk doen, met dezelfde zorg, dezelfde hoop, dezelfde liefde voor wat nog verborgen was.
Jaren verstreken. Het veld bleef rustig en stil. Bovenaards was er niets te zien. Toch gebeurde er iets wonderlijks onder de grond: de wortels van de bamboe begonnen zich uit te spreiden, te versterken, diep de aarde in te dringen. Onzichtbaar voor het oog bouwde de boom een stevig fundament dat sterker en wijdvertakter was dan hij ooit had kunnen dromen.
En toen, op een dag na vijf lange jaren, brak een klein, fragiel groen scheutje door de aarde. Het was nog nauwelijks groter dan een vingertop, maar het droeg de belofte van iets groots. Binnen enkele weken schoot het scheutje uit tot een majestueuze bamboeboom, meters hoog, stevig en elegant, een levend bewijs van het geduld en de zorg van de boer.
De boer keek naar zijn boom, voelde de wind door de bladeren waaien en glimlachte. Alles wat hij had gedaan, elke druppel water, elk moment van hoop, had zich uitbetaald in deze kracht en schoonheid.
Het inzicht
De bamboeboom leert ons iets essentieels: groei is niet altijd zichtbaar. Jarenlang leek er niets te gebeuren, maar onder de grond bouwde de plant een enorm wortelstelsel op. Zonder die stevige basis zou de bamboe nooit zo hoog en krachtig hebben kunnen groeien.
Zo werkt het ook bij ons. Soms voelt het alsof al onze inspanningen geen resultaat opleveren. Je verandert je leefstijl, je probeert nieuwe gewoontes aan te leren, je werkt aan jezelf, en toch zie je (nog) geen grote sprongen.
Maar onder de oppervlakte gebeurt er wél iets. Je bouwt inzichten en kracht op, geduld, vertrouwen. Wijsheid groeit. Puzzelstukjes vallen op hun plek. Je legt de fundamenten voor blijvende verandering.
Een herkenbaar voorbeeld
Misschien herken je dit in je eigen leven: je begint gezonder te eten of je neemt je voor om beter te slapen. De eerste weken lijkt er weinig verschil. Je weegt niet meteen minder, je hebt nog steeds drukke dagen, je voelt misschien zelfs frustratie. Of je hervalt in oude patronen.
Maar kijk eens goed:
- Je lichaam went aan betere voeding.
- Je energieniveau wordt beetje bij beetje stabieler.
- Je geest krijgt meer rust.
- Je krijgt steeds meer inzichten en kennis.
En dan, plots, merk je dat je je lichter voelt. Dat je ’s ochtends frisser wakker wordt. Dat je kracht en energie hebt om dingen aan te pakken die je vroeger liet liggen. Dat er één domino-steentje valt en de rest ook in beweging brengt!
En dat, lieve vrouw, is jouw bamboe die doorbreekt. 🌱
De uitnodiging
Dus als je nu het gevoel hebt dat je “vastzit” , dat er niets verandert of dat je niet verder lijkt te komen, herinner je dan aan de bamboeboom. Blijf water geven, blijf zorgen, blijf vertrouwen. De wortels zijn zich aan het vormen, ook al zie je ze niet.
En wanneer jouw tijd rijp is, zul je merken dat je sneller en sterker groeit dan je ooit had durven dromen.
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
Wasmiddel: schoon of toch niet zo schoon?
Toen mijn jongste twee dochters klein waren, hadden ze veel last van eczeem en huiduitslag. En dat terwijl ze allebei lang borstvoeding kregen. Ik probeerde van alles: aanpassingen in hun voeding, supplementen, natuurlijke crèmes… maar niets leek echt het verschil te maken.
Tot ik bij het wasmiddel uitkwam.
Ik besefte: hun huidje kwam dagelijks in contact met beddengoed en kleren die vol zaten met resten van chemische stoffen. Hoe zacht je ook wast en spoelt, die resten blijven altijd in de vezels zitten. En dus ook op hun huid.
Ik besefte: hun huidje kwam dagelijks in contact met beddengoed en kleren die vol zaten met resten van chemische stoffen. Hoe zacht je ook wast en spoelt, die resten blijven altijd in de vezels zitten. En dus ook op hun huid.
Later, toen ik op mijn eilandje steeds meer zo natuurlijk en zelfvoorzienend mogelijk ging leven, nam ik die keuze vanzelf mee. Natuurlijk wassen hoort daar gewoon bij.
Het verborgen probleem van ‘gewone’ wasmiddelen
We hebben het idee dat we onze kleding schoonmaken, maar wat laten we eigenlijk achter?
De meeste wasmiddelen – zelfs de zogenaamd ‘neutrale’ of ‘hypo-allergene’ varianten – zitten vol met synthetische toevoegingen: parfum, enzymen, conserveermiddelen en optische witmakers. En ja, ook veel ‘groene’ merken blijken vooral slim in marketing. Pas als je echt de ingrediëntenlijst induikt, zie je wat erin zit!
En dat heeft gevolgen:
- In het water: vissen, plankton en waterplanten raken verstoord en sterven soms zelfs af. Het komt in ons drinkwater.
- In de bodem: resten uit rioolslib verstoren het bodemleven.
- Bij jou thuis: jouw huid neemt de achterblijvende stoffen uit kleding op, met risico op allergieën, hormonale disbalans en huidproblemen.
Veel mensen lopen rond met jeuk, eczeem of luchtwegklachten, zonder te beseffen dat hun wasmiddel weleens de boosdoener kan zijn.
En wat met wasverzachter?
Die heerlijke, zogenaamd “frisse” geur van wasverzachter… eerlijk is eerlijk, hij doet ons wat. Maar dat luchtje is eigenlijk niets anders dan een cocktail van parfum en chemische stoffen die in je kleding achterblijven. Vaak zitten er zelfs microplastics in, die je dus letterlijk op je huid draagt en vervolgens mee uitspoelt in het water.
Wat ik zelf gebruik als alternatief? Een scheutje natuurazijn (soms met etherische olie) als spoelmiddel. Dat maakt de vezels zacht, neutraliseert geurtjes en is veel vriendelijker voor huid én milieu.
Zo maak je je eigen wasmiddel
Gelukkig is het helemaal niet ingewikkeld om een puur, zacht en effectief wasmiddel te maken. Dit recept gebruik ik zelf:
Ingrediënten:
- 80 g Marseillezeep of Aleppozeep, geraspt
- 5 liter water
- 60 g sodakorrels (alleen bij witte was!)
- 40 druppels etherische olie naar keuze (bijv. lavendel of citroen)
- (optioneel) ongeveer 30 klimopbladeren (kort gekookt in het water, fijngemixert en daarna door een zeef gegoten.)
Zo maak je het:
- Breng 1 liter water aan de kook en voeg de zeep toe. Laat zachtjes smelten.
- Voeg sodakorrels toe (voor witte was) . Laat dit kort meekoken en daarna trekken.
- Vul aan met de rest van het water.
- Voeg het klimop-mengsel toe.
- Voeg etherische olie toe zodra het mengsel is afgekoeld.
- Als het helemaal afgekoeld en blubberig is, mixen met de staafmixer.
- Verdelen over glazen flessen of weckpotten.
Gebruik per wasbeurt ongeveer een half tot 1 kopje.
Droog je was bewust
En dan nog een persoonlijke tip: ik droog mijn was het liefst aan de lucht. Bij mooi weer lekker buiten, zodat de wind, de zon (en in mijn geval de frisse zeelucht) hun werk doen. Bij regen of vochtig weer hang ik het binnen bij de kachel. Het voelt zoveel natuurlijker en je kleding blijft er langer mooi bij.
Even wennen (maar zoveel beter)
Ik zeg er eerlijk bij: het kan even wennen zijn om die sterke, synthetische geurtjes los te laten. Het is bijna een soort afkicken, omdat we zo gewend zijn geraakt om “fris” te associëren met parfum.
Maar na een tijdje gebeurt er iets moois: je gaat échte frisheid waarderen. Je kleding ruikt gewoon schoon : subtiel, natuurlijk en zacht. Geen wolk van parfum die je huid irriteert, maar kleding die prettig aanvoelt en de natuur geen schade berokkent.
Mijn uitnodiging voor jou
Probeer het eens. Geef jezelf en je was één maand de tijd om over te schakelen. Kijk hoe je huid reageert, hoe je kleren voelen en hoe jouw was ruikt.
De kans is groot dat je, net als ik, nooit meer terug wilt naar de troep uit de supermarkt. Want écht schoon wassen, voor ons wasgoed én voor het milieu … dat kan, écht! ❤️
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
Het sprookje van Verdriet & Hoop
Er was eens een klein vrouwtje dat over een stoffig pad langs een akker wandelde. Ze was al oud, dat zag je aan haar zilveren haren en gerimpelde huid. Maar haar stap was licht, en haar gezicht droeg de zachte glimlach van een jong meisje.
Aan de kant van het pad zag ze een ineengezakte figuur zitten. Een grauwe deken met vage contouren van een mens. Ze bleef staan, keek aandachtig, en boog zich toen liefdevol naar hem toe.
“Wie ben jij?” vroeg ze.
Twee doffe ogen keken op. “Ik... ben Verdriet,” fluisterde hij.
“Ach, jij bent Verdriet!” riep het vrouwtje uit, alsof ze een oude vriend herkende.
“Je kent mij?” vroeg Verdriet verbaasd.
“Zeker,” zei ze zacht. “We hebben al vaker samen gelopen, jij en ik.”
“Maar... ben je dan niet bang? Waarom ren je niet weg?”
“Waarom zou ik, lieverd? Wie voor jou wegloopt, haal jij toch vroeg of laat weer in.”
Verdriet zuchtte diep. “Niemand wil mij. Ik kom om te helpen, om mensen terug bij zichzelf te brengen.
Maar ze schrikken van me.
Ze doen alsof ik een nare ziekte ben.
Ze zeggen: ‘Het leven is om van te genieten,’ en lachen hun buikpijn weg.
Ze zeggen: ‘Wat je niet breekt, maakt je sterker,’ maar hun hart breekt langzaam verder in stukjes.
Ze slikken hun tranen in, tot hun hoofd bijna barst.
Of ze verdoven zich met een overdosis chocolade, alcohol of overmatig shoppen, zodat ze mij niet hoeven te voelen.”
De oude vrouw knikte. “Ja… zulke mensen kom ik vaak tegen.”
Verdriet huilde nu, zijn hele lijf schokte.
“Ik wil alleen maar dat mensen voelen wat gevoeld moet worden.
Dat wonden echt mogen helen in plaats van verstopt worden onder lagen make-up en muren van bitterheid.”
Zonder iets te zeggen ging de vrouw naast hem zitten.
Ze sloeg haar armen om hem heen en fluisterde zacht:
“Huil maar, Verdriet. Rust uit. Je hoeft het niet alleen te dragen.
Vanaf nu ga ik met je mee, zodat de moedeloosheid je niet overneemt.”
Verdriet keek op, verbaasd.
“Maar... wie ben jij eigenlijk?”
“Mijn naam,” zei de vrouw met een glimlach, “is Hoop.”
Wat dit sprookje ons leert
Veel 40+ vrouwen herkennen het:
- Je voelt je opeens leeg nu de kinderen groot zijn. Misschien het huis verlaten.
- De overgang duwt vergeten emoties naar boven die je liever had laten liggen.
- Je lichaam verandert, je geduld slinkt, je hart voelt soms vol en tegelijk zo... leeg.
- En ook al is er “niks mis”, toch voel je dat er iets schuurt.
Iets ouds. Iets ongevoeld.
Dan klopt Verdriet op de deur.
Maar de meeste van ons hebben geleerd om snel weg te kijken.
Sterk te zijn. Door te gaan.
“Niet zeuren. Positief blijven.”
Sterk te zijn. Door te gaan.
“Niet zeuren. Positief blijven.”
Alleen... het werkt niet. Niet écht.
Niet op lange termijn ...
Op een bepaald moment wil Verdriet gezien & gehoord worden.
En wie dán durft stil te vallen, te vertragen, voelt ineens dat Verdriet niet het einde is,
maar het begin van iets echts. Iets puurs. Iets wat heling brengt.
Want achter Verdriet loopt altijd Hoop mee!
Zij komt stilletjes, niet met fanfare en tromgeroffel, maar in stilte, met begrip en zachtheid.
Zij zegt: “Je mag voelen. Je bent niet alleen. Dit wordt geen ondergang, maar een omkeer.”
Zij komt stilletjes, niet met fanfare en tromgeroffel, maar in stilte, met begrip en zachtheid.
Zij zegt: “Je mag voelen. Je bent niet alleen. Dit wordt geen ondergang, maar een omkeer.”
Wat jij hiermee kunt doen
- Gun jezelf ruimte om verdriet toe te laten.
Zet de muziek even uit. Laat de stilte toe. Leg je hand op je hart. Zeg zacht:
“Verdriet, als je er bent, ik zie je, ik hoor je. Je bent welkom.” - Wees mild voor jezelf. Je hoeft niets op te lossen. Alleen aanwezig zijn is al genoeg.
- Geef zuiverende tranen de vrije loop.
- Zoek verbinding. Iemand die niet oordeelt. Die gewoon bij je kan zijn.
En als je daarbij hulp wil...
In mijn jaartraject werk ik met 40+ vrouwen die voelen dat het oude niet meer werkt, en het nieuwe nog niet helemaal helder is.
Vrouwen die willen loslaten, herbronnen, verzachten, helen, ...
Vrouwen die willen loslaten, herbronnen, verzachten, helen, ...
Vrouwen die op zoek zijn naar een natuurlijker, gezonder en gelukkier leven.
En soms gaan we dan ook samen zitten met Verdriet. En altijd, echt altijd, nodig ik Hoop erbij uit.
In een veilige bedding, met tools uit leefstijl, natuur, visualisatie, bewustwording en zachte beweging,
help ik je thuiskomen. In je lijf. In je gevoel. In wie jij ten diepste bent.
help ik je thuiskomen. In je lijf. In je gevoel. In wie jij ten diepste bent.
Voel je dat dit verhaal jou raakt, of iets in jou wakker maakt?
Kom dan eens kijken naar mijn website of stuur me gewoon een berichtje. Je hoeft het niet alleen te doen. Echt niet.
Kom dan eens kijken naar mijn website of stuur me gewoon een berichtje. Je hoeft het niet alleen te doen. Echt niet.
Of doe eens mee met onze online Vrouwen-Cirkel!
Met héél veel liefde,
Veerle
Veerle
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
