Het sprookje van Verdriet & Hoop
Er was eens een klein vrouwtje dat over een stoffig pad langs een akker wandelde. Ze was al oud, dat zag je aan haar zilveren haren en gerimpelde huid. Maar haar stap was licht, en haar gezicht droeg de zachte glimlach van een jong meisje.
Aan de kant van het pad zag ze een ineengezakte figuur zitten. Een grauwe deken met vage contouren van een mens. Ze bleef staan, keek aandachtig, en boog zich toen liefdevol naar hem toe.
“Wie ben jij?” vroeg ze.
Twee doffe ogen keken op. “Ik... ben Verdriet,” fluisterde hij.
“Ach, jij bent Verdriet!” riep het vrouwtje uit, alsof ze een oude vriend herkende.
“Je kent mij?” vroeg Verdriet verbaasd.
“Zeker,” zei ze zacht. “We hebben al vaker samen gelopen, jij en ik.”
“Maar... ben je dan niet bang? Waarom ren je niet weg?”
“Waarom zou ik, lieverd? Wie voor jou wegloopt, haal jij toch vroeg of laat weer in.”
Verdriet zuchtte diep. “Niemand wil mij. Ik kom om te helpen, om mensen terug bij zichzelf te brengen.
Maar ze schrikken van me.
Ze doen alsof ik een nare ziekte ben.
Ze zeggen: ‘Het leven is om van te genieten,’ en lachen hun buikpijn weg.
Ze zeggen: ‘Wat je niet breekt, maakt je sterker,’ maar hun hart breekt langzaam verder in stukjes.
Ze slikken hun tranen in, tot hun hoofd bijna barst.
Of ze verdoven zich met een overdosis chocolade, alcohol of overmatig shoppen, zodat ze mij niet hoeven te voelen.”
De oude vrouw knikte. “Ja… zulke mensen kom ik vaak tegen.”
Verdriet huilde nu, zijn hele lijf schokte.
“Ik wil alleen maar dat mensen voelen wat gevoeld moet worden.
Dat wonden echt mogen helen in plaats van verstopt worden onder lagen make-up en muren van bitterheid.”
Zonder iets te zeggen ging de vrouw naast hem zitten.
Ze sloeg haar armen om hem heen en fluisterde zacht:
“Huil maar, Verdriet. Rust uit. Je hoeft het niet alleen te dragen.
Vanaf nu ga ik met je mee, zodat de moedeloosheid je niet overneemt.”
Verdriet keek op, verbaasd.
“Maar... wie ben jij eigenlijk?”
“Mijn naam,” zei de vrouw met een glimlach, “is Hoop.”
Wat dit sprookje ons leert
Veel 40+ vrouwen herkennen het:
- Je voelt je opeens leeg nu de kinderen groot zijn. Misschien het huis verlaten.
- De overgang duwt vergeten emoties naar boven die je liever had laten liggen.
- Je lichaam verandert, je geduld slinkt, je hart voelt soms vol en tegelijk zo... leeg.
- En ook al is er “niks mis”, toch voel je dat er iets schuurt.
Iets ouds. Iets ongevoeld.
Dan klopt Verdriet op de deur.
Maar de meeste van ons hebben geleerd om snel weg te kijken.
Sterk te zijn. Door te gaan.
“Niet zeuren. Positief blijven.”
Sterk te zijn. Door te gaan.
“Niet zeuren. Positief blijven.”
Alleen... het werkt niet. Niet écht.
Niet op lange termijn ...
Op een bepaald moment wil Verdriet gezien & gehoord worden.
En wie dán durft stil te vallen, te vertragen, voelt ineens dat Verdriet niet het einde is,
maar het begin van iets echts. Iets puurs. Iets wat heling brengt.
Want achter Verdriet loopt altijd Hoop mee!
Zij komt stilletjes, niet met fanfare en tromgeroffel, maar in stilte, met begrip en zachtheid.
Zij zegt: “Je mag voelen. Je bent niet alleen. Dit wordt geen ondergang, maar een omkeer.”
Zij komt stilletjes, niet met fanfare en tromgeroffel, maar in stilte, met begrip en zachtheid.
Zij zegt: “Je mag voelen. Je bent niet alleen. Dit wordt geen ondergang, maar een omkeer.”
Wat jij hiermee kunt doen
- Gun jezelf ruimte om verdriet toe te laten.
Zet de muziek even uit. Laat de stilte toe. Leg je hand op je hart. Zeg zacht:
“Verdriet, als je er bent, ik zie je, ik hoor je. Je bent welkom.” - Wees mild voor jezelf. Je hoeft niets op te lossen. Alleen aanwezig zijn is al genoeg.
- Geef zuiverende tranen de vrije loop.
- Zoek verbinding. Iemand die niet oordeelt. Die gewoon bij je kan zijn.
En als je daarbij hulp wil...
In mijn jaartraject werk ik met 40+ vrouwen die voelen dat het oude niet meer werkt, en het nieuwe nog niet helemaal helder is.
Vrouwen die willen loslaten, herbronnen, verzachten, helen, ...
Vrouwen die willen loslaten, herbronnen, verzachten, helen, ...
Vrouwen die op zoek zijn naar een natuurlijker, gezonder en gelukkier leven.
En soms gaan we dan ook samen zitten met Verdriet. En altijd, echt altijd, nodig ik Hoop erbij uit.
In een veilige bedding, met tools uit leefstijl, natuur, visualisatie, bewustwording en zachte beweging,
help ik je thuiskomen. In je lijf. In je gevoel. In wie jij ten diepste bent.
help ik je thuiskomen. In je lijf. In je gevoel. In wie jij ten diepste bent.
Voel je dat dit verhaal jou raakt, of iets in jou wakker maakt?
Kom dan eens kijken naar mijn website of stuur me gewoon een berichtje. Je hoeft het niet alleen te doen. Echt niet.
Kom dan eens kijken naar mijn website of stuur me gewoon een berichtje. Je hoeft het niet alleen te doen. Echt niet.
Of doe eens mee met onze online Vrouwen-Cirkel!
Met héél veel liefde,
Veerle
Veerle
Voel je een klik met mij en en met wat ik vertel? Wil je graag méér ontdekken?
🌻 Wees welkom in mijn Gratis Gesloten Facebook Groep "Dé Online Sisterhood voor Vitale 40+ Vrouwen"
🌻 Klik hier voor jouw Gratis VitaliteitsWijzer en ontdek wat je nodig hebt om energieker, gezonder en gelukkiger te worden!
🌻 Of contacteer mij : KLIK HIER!
0 Comments